Jahá!

Ég var á ættarmóti um helgina, við vorum í Fnjóskadal í góðu yfirlæti og æðislegu veðri. Í morgun hlupu svo litlu frændsystkini mín í áttina upp i fjall. Það er ekki frásögum færandi nema hvað að þau koma hlaupandi niður aftur og segjast hafa séð ísbjörn! Við lítum nú upp í fjall, og sjáum þar kind. Skiljanlegt að krakkarnir hafi ruglast, ímyndunarafl og spennan spila auðvitað inní, en ég er ekki frá því að þau hafi tekið eftir öllu talinu um ísbirni, í fréttunum dag eftir dag. Auðvitað var þetta stórmerkilegt, að tveir skyldu ganga á land í Skagafirði, en er þetta ekki komið nóg?

Engir ísbirnir fundust